Background: Identifying and approaching eligible participants for recruitment to research studies usually relies on healthcare professionals. This process is sometimes hampered by deliberate or inadvertent gatekeeping that can introduce bias into patient selection.
Objectives: Our primary objective was to identify and assess the effect of strategies designed to help healthcare professionals to recruit participants to research studies.
Search methods: We performed searches on 5 January 2015 in the following electronic databases: Cochrane Methodology Register, CENTRAL, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, British Nursing Index, PsycINFO, ASSIA and Web of Science (SSCI, SCI-EXPANDED) from 1985 onwards. We checked the reference lists of all included studies and relevant review articles and did citation tracking through Web of Science for all included studies.
Selection criteria: We selected all studies that evaluated a strategy to identify and recruit participants for research via healthcare professionals and provided pre-post comparison data on recruitment rates.
Data collection and analysis: Two review authors independently screened search results for potential eligibility, read full papers, applied the selection criteria and extracted data. We calculated risk ratios for each study to indicate the effect of each strategy.
Main results: Eleven studies met our eligibility criteria and all were at medium or high risk of bias. Only five studies gave the total number of participants (totalling 7372 participants). Three studies used a randomised design, with the others using pre-post comparisons. Several different strategies were investigated. Four studies examined the impact of additional visits or information for the study site, with no increases in recruitment demonstrated. Increased recruitment rates were reported in two studies that used a dedicated clinical recruiter, and five studies that introduced an automated alert system for identifying eligible participants. The studies were embedded into trials evaluating care in oncology mainly but also in emergency departments, diabetes and lower back pain.
Authors' conclusions: There is no strong evidence for any single strategy to help healthcare professionals to recruit participants in research studies. Additional visits or information did not appear to increase recruitment by healthcare professionals. The most promising strategies appear to be those with a dedicated resource (e.g. a clinical recruiter or automated alert system) for identifying suitable participants that reduced the demand on healthcare professionals, but these were assessed in studies at high risk of bias.
Contexte: L'identification et l'approche des participants éligibles pour le recrutement dans des études de recherche repose généralement sur les professionnels de la santé. Ce processus est parfois entravé par des barrières délibérées ou accidentelles pouvant entrainer des biais dans la sélection des patients.
Objectifs: Notre principal objectif était d'identifier et d'évaluer les effets des stratégies conçues pour aider les professionnels de la santé à recruter des participants dans des études de recherche. STRATÉGIE DE RECHERCHE DOCUMENTAIRE: Nous avons effectué des recherches le 5 janvier 2015 dans les bases de données électroniques suivantes : le registre Cochrane Méthodologie, CENTRAL, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, British Nursing Index, PsycINFO, ASSIA et Web of Science (SSCI, SCI‐EXPANDED) à partir de 1985. Nous avons examiné les références bibliographiques de toutes les études incluses et des articles de revue pertinents et nous avons suivi les références via Web of Science pour toutes les études incluses. CRITÈRES DE SÉLECTION: Nous avons sélectionné toutes les études ayant évalué une stratégie visant à identifier et à recruter des participants pour des recherches via des professionnels de la santé et ayant fourni des données de comparaison sur les taux de recrutement. RECUEIL ET ANALYSE DES DONNÉES: Deux auteurs de la revue ont indépendamment passé au crible les résultats des recherches pour évaluer l'éligibilité, lu les articles complets, appliqué les critères d'inclusion et extrait les données. Nous avons calculé les risques relatifs pour chaque étude pour déterminer l'effet de chaque stratégie. RÉSULTATS PRINCIPAUX: Onze études remplissaient nos critères d'éligibilité et celles‐ci étaient toutes à risque élevé ou modéré de biais. Seules cinq études ont indiqué le nombre total de participants (7372 participants au total). Trois études ont utilisé un plan d'étude randomisé, et les autres ont utilisé un plan de type avant/après. Plusieurs stratégies différentes ont été étudiées. Quatre études ont examiné l'impact des visites supplémentaires ou de l'offre d'informations supplémentaires aux sites des études ; aucune augmentation des taux de recrutement n'a été démontrée. Des augmentations des taux de recrutement ont été rapportées dans deux études ayant fait recours à une personne désignée s'occupant spécifiquement du recrutement, et dans cinq études ayant introduit un système d'alarme pour l'identification des participants éligibles. Les études étaient intégrées à des essais évaluant principalement des soins en oncologie mais également des services d'urgences, le diabète et les dorsalgies.
Conclusions des auteurs: Il n'existe pas de preuves solides pour appuyer une quelconque stratégie visant à aider les professionnels de la santé à recruter des participants dans des études de recherche. Des visites supplémentaires ou l'offre d'informations supplémentaires n'ont pas semblé augmenter le recrutement par les professionnels de la santé. Les stratégies les plus prometteuses semblent être celles faisant recours à une personne désignée (par exemple un recruteur pour essais cliniques ou un système d'alerte automatisé) s'occupant spécifiquement de l'identification des potentiels participants ayant réduit les pressions exercées sur les professionnels de la santé, mais celles‐ci ont été évaluées dans des études à risque élevé de biais.
Antecedentes: La identificación y el primer contacto con los participantes aptos para el reclutamiento en los estudios de investigación suele depender de los profesionales sanitarios. En ocasiones, este proceso se ve obstaculizado por un control deliberado o inadvertido que puede introducir sesgo en la selección de los pacientes.
Objetivos: El objetivo principal fue identificar y evaluar el efecto de las estrategias diseñadas para ayudar a los profesionales sanitarios a reclutar participantes para los estudios de investigación. MÉTODOS DE BÚSQUEDA: El 5 de enero de 2015 se realizaron búsquedas en las siguientes bases de datos electrónicas: Registro del Grupo Cochrane de Metodología (Cochrane Methodology Register), CENTRAL, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, British Nursing Index, PsycINFO, ASSIA y Web of Science (SSCI, SCI‐EXPANDED) desde 1985 en adelante. Se verificaron las listas de referencias de todos los estudios incluidos y los artículos de revisión pertinentes y se realizó un rastreo de citas a través de Web of Science para todos los estudios incluidos. CRITERIOS DE SELECCIÓN: Se seleccionaron todos los estudios que evaluaron una estrategia para identificar y reclutar participantes para estudios de investigación a través de profesionales sanitarios y proporcionaron datos de comparación antes y después sobre las tasas de reclutamiento. OBTENCIÓN Y ANÁLISIS DE LOS DATOS: Dos autores de la revisión de forma independiente examinaron los resultados de la búsqueda para determinar la posible elegibilidad, leyeron los artículos completos, aplicaron los criterios de selección y extrajeron los datos. Se calcularon las razones de riesgos de cada estudio para indicar el efecto de cada estrategia.
Resultados principales: Once estudios cumplieron los criterios de elegibilidad y todos tuvieron riesgo de sesgo medio o alto. Solo cinco estudios proporcionaron el número total de participantes (en total 7372 participantes). Tres estudios utilizaron un diseño aleatorizado y los demás utilizaron comparaciones antes y después. Se investigaron varias estrategias diferentes. Cuatro estudios examinaron la repercusión de las visitas o la información adicionales para el centro de estudio, sin que se demostrara un aumento del reclutamiento. Se informó un aumento de las tasas de reclutamiento en dos estudios que utilizaron un reclutador clínico especializado, y en cinco estudios que introdujeron un sistema de alerta automatizado para identificar a los participantes elegibles. Los estudios se integraron en ensayos que evaluaron principalmente la atención en oncología, pero también en servicios de urgencias, diabetes y lumbalgia.
Conclusiones de los autores: No hay evidencia sólida de que una sola estrategia ayude a los profesionales sanitarios a reclutar participantes en los estudios de investigación. Las visitas o la información adicionales no parecieron aumentar el reclutamiento por parte de los profesionales sanitarios. Las estrategias más prometedoras parecen ser las que cuentan con un recurso dedicado (p.ej., un reclutador clínico o un sistema de alerta automatizado) para identificar a los participantes adecuados y reducir la demanda de profesionales sanitarios, pero se evaluaron en estudios con alto riesgo de sesgo.
پیشینه: شناسایی و انتخاب شرکتکنندگان واجد شرایط برای ورود در مطالعات تحقیقاتی، معمولا متکی است بر نظر متخصصان مراقبت سلامت. این فرآیند گاهی در اثر کنترل عمدی یا غیر‐عمدی که میتواند باعث سوگیری (bias) در انتخاب بیمار شود، مختل میشود. اهداف: هدف اصلی ما، شناسایی و ارزیابی تاثیر استراتژیهای طراحیشده برای کمک به متخصصان مراقبت سلامت در جذب شرکتکنندگان در مطالعات پژوهشی بود. روشهای جستوجو: جستوجوهای خود را در 5 ژانویه 2015 در بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی زیر انجام دادیم: پایگاه ثبت متدولوژی در کاکرین (Cochrane Methodology Register)؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ British Nursing Index؛ PsycINFO؛ ASSIA و (Web of Science (SSCI, SCI‐EXPANDED از 1985 به بعد. همچنین فهرست منابع تمام مطالعات وارد شده و مقالات مطالعات مروری مرتبط را بررسی کرده و برای همه مطالعات وارد شده ردیابی استنادات را از طریق Web of Science انجام دادیم. معیارهای انتخاب: تمام مطالعاتی را انتخاب کردیم که به بررسی یک استراتژی برای شناسایی و جذب شرکتکنندگان در پژوهش از طریق متخصصان مراقبت سلامت پرداخته و دادههای مربوط به مقایسه قبل و بعد را درباره نرخ جذب شرکتکنندگان فراهم کردند. گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها: دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم نتایج جستوجو را از نظر واجد شرایط بودن بالقوه غربالگری کرده، متن کامل مقالات را خوانده، معیارهای انتخاب را اعمال کرده و دادهها را استخراج کردند. به منظور نشان دادن تاثیر هر استراتژی، خطر نسبی (RR) را برای هر مطالعه محاسبه کردیم. نتایج اصلی: یازده مطالعه معیارهای ورود را داشته و همگی در معرض خطر سوگیری بالا یا متوسط قرار داشتند. فقط پنج مطالعه، تعداد کل شرکتکنندگان خود را اعلام کردند (در مجموع 7372 شرکتکننده). سه مطالعه از طراحی تصادفیسازی، و بقیه از مقایسههای قبل‐بعد استفاده کردند. چندین استراتژی متفاوت بررسی شدند. چهار مطالعه تاثیر ویزیتها یا اطلاعات بیشتر را در مورد محل مطالعه بررسی کردند، اما هیچ افزایشی در میزان جذب شرکتکنندگان مشاهده نشد. در دو مطالعه که از همکاران بالینی اختصاصی و در پنج مطالعه که از سیستم هشداردهنده خودکار برای شناسایی شرکتکنندگان واجد شرایط استفاده شد، افزایش در میزان جذب شرکتکنندگان به چشم خورد. مطالعات در کارآزماییهایی تعبیه شدند که عمدتا به ارزیابی مراقبت در انکولوژی پرداختند، اما تعدادی نیز مربوط به بخشهای اورژانس، دیابت و کمردرد بودند. نتیجهگیریهای نویسندگان: شواهد قوی برای یک استراتژی واحد وجود ندارد که به متخصصان مراقبت سلامت در جذب شرکتکنندگان در مطالعات تحقیقاتی کمک کند. به نظر نمیرسید که ویزیتها یا اطلاعات بیشتر، باعث افزایش جذب شرکتکنندگان توسط متخصصان مراقبت سلامت شوند. همچنین به نظر میرسید که امیدوارکنندهترین استراتژیها مربوط به راهبردهایی با منبع اختصاصی (بهعنوان مثال استفاده از همکاران بالینی یا سیستم هشدار خودکار) برای شناسایی مناسب شرکتکنندگان بود که تقاضا را برای متخصصان مراقبت سلامت کاهش داد، اما این موضوع در مطالعاتی با خطر بالای سوگیری ارزیابی شدند.
Copyright © 2016 The Cochrane Collaboration. Published by John Wiley & Sons, Ltd.